ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ Δεν ξεχνάμε τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα φρικιαστικά κρεματόρια, τα ολοκαυτώματα «Κοπέλες του Άουσβιτς, του Νταχάου κοπέλες…»

Στις 27 του Γενάρη 1945 οι στρατιώτες του σοβιετικού Κόκκινου Στρατού απελευθερώνουν τους χιλιάδες κρατούμενους του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς.

Συγκλονιστικοί οι στίχοι του Ιάκωβου Καμπανέλλη στο «Άσμα Ασμάτων, το τραγούδι σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη που πρωτοτραγούδησε η Μαρία Φαραντούρη. Ο ίδιος έζησε τη φρίκη των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, καθώς πιάστηκε στην Κατοχή από τους Γερμανούς, το 1943, και οδηγήθηκε στο Μαουτχάουζεν όπου παρέμεινε έως τις 5 του Μάη 1945.

Άσμα Ασμάτων

Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου

με το καθημερνό της φόρεμα

κι ένα χτενάκι στα μαλλιά.

Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.

Κοπέλες του Άουσβιτς,

του Νταχάου κοπέλες,

μην είδατε την αγάπη μου;

Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι,

δεν είχε πιά το φόρεμά της

ούτε χτενάκι στα μαλλιά.

Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου,

η χαϊδεμένη από τη μάνα της

και τ’ αδελφού της τα φιλιά.

Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.

Κοπέλες του Μαουτχάουζεν,

κοπέλες του Μπέλσεν,

μην είδατε την αγάπη μου;

Την είδαμε στην παγερή πλατεία

μ’ ένα αριθμό στο άσπρο της το χέρι,

με κίτρινο άστρο στην καρδιά.

Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου,

η χαϊδεμένη από τη μάνα της

και τ’ αδελφού της τα φιλιά.

Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.